నేను-నా ఫీలింగ్స్...!!!

మనం ప్రతి సారి మనం ఇష్ట పడే వారితోనే గడపాలి,

వారితోనే మాట్లాడాలి వారి తోనే కలకాలం కలిసుండాలి  అనుకుంటాం...

వారు తిట్టిన సరే వారిని మాత్రం వదిలి ఉండలేం ....

కుదిరితే వారితో, కుధరకపోతే వారి జ్ఞాపకాలతోనైనా  బ్రతికేస్తుంటాం...

కాని,

ఒక్క సారైనా మనల్ని ఇష్టపడే వారి గురించి ఆలోచిస్తామా ?

వారు మనల్ని కలవాలని మనతో మాట్లాడాలని ఎదురు చూస్తుంటారు,

 కాని మనం మాత్రం ఏమి తెలియనట్లు, మాట్లాడే తీరికలేనంత బిజీగా అయిపోతాము.

మనం నిజంగానే బిజీగా ఉంటామ లేక బిజీగా ఉన్నట్లు నటిస్తామా....

 అదికాక వారు మనల్ని విడిచి ఉండలేరన్న ధీమాతోనా  ?    

మనం ఇష్టపడే వారి గురించి ఆలోచించిన దానిలో ఒక బాగామైన మనల్ని ఇష్టపడే వారి గురించి ఆలోచిస్తామా....?

రెండు ఇష్టాలే  కాని ఇంత వ్యత్యాసం ఎందుకో...!

                                            -నందు.

తనని నిజంగా మర్చిపోయాన, లేక మర్చిపోతున్ననా ,
 లేక మర్చిపోయినట్లు నటిస్తున్ననో తెలిదు 
 మనసుకి దేహానికి  శాశ్వత  సంబంధం తెగిపోయినట్లుంది...

నా కనులకు ఎంతకీ  బారం కాదేమో ,
 తను కనిపించదని తెలిసినా  కుడా క్యాంపస్,
కాలేజీ అంతా కలియచూస్తున్నాయి  ...

నా పాదాలకు  ఎంతకీ  అలసట రాదేమో, 
 తను కనిపించదని  తెలిసినా  కూడా తిరుగుతూనే ఉన్నాయి.. 

ఉన్నట్లుంది వెనకి తిరిగి చూస్తుంటాను తను కనిపిస్తుందేమోనని 
కాని అదేంటో తను తప్ప అందరు కనిపిస్తారు నాకు ... 

కాని ఒక్కటి మాత్రం నిజం 
ఏనాటికైనా  తను   కనిపిస్తుందనే   చిన్ని ఆశే నన్ను ఇంకా  బ్రతికిస్తుంది.....

అలుసైపోయా,  ప్రియా "నీకోసం" అలసి పోయా ....!

ఒక కల్పిత కవితకి అక్షర రూపం....

రాంగోపాల్  వర్మ

అందుకే  మిత్రమా మన్నించు... 

నేస్తమా.. 

గతాన్ని మర్చిపో కాని గమ్యాన్ని మరవకు ,

ఏమైనా ఏదేమైనా అనుకున్న లక్ష్యం అందే వరకు అలసిపోకు...

నీవొక వజ్రం మెరిసి చూపించు,

నీవొక నిప్పు కణం వెలిగి చుపించు..

నీలోని శక్తి నీకే తెలుసు 

వెలికి తీసి ప్రపంచానికి చూపించు 

ఎం జరిగిన మన మంచికే...

చెప్పాలని ఉంది, కాని చెప్పలేకపోతున్న

తనని  ప్రేమిస్తున్నాననే ఈ ఊహె  చాలా భావుంది ... 

రోజు తనని చూస్తానా,

 తనతో మాట్లాడతానా  అయినా చెప్పాలనిపించదు .....

అయినా ఇప్పుడు భాద పడి ఎం  లాభం అంతా  అప్పుడే చెప్పాల్సింది

తను బ్రతికేదేమో,
నాకోసం, నా ప్రేమకోసం....  

కాలం వేసిన కాటుకి తను కన్ను మూసినా,

కరిగి పోయిన కాలం  నా కన్నీటి సాక్షిగా, 

మా గతాన్ని జ్ఞాపకంగా మార్చినా ,

తను నా నుండి దూరమైంది బౌతికంగానే  కాని మానసికంగా కాదు... 

మిగిలిపోయింది  నా మనసులో మరపురాని తీయని జ్ఞాపకంగా.....

                                                    -నందు 

నువ్వే నా అప్తమిత్రుడివన్నావు,

అయితే  మరి ఏది నీ చిరునామా...?

నాలో ఉపిరి  నీవు..... 

నాలో సగం నీవు... 

నా ఆశ , నా శ్వాస నీవు ...

నా సంతోషం, భాద  నీవు.... 

అసలు నాకే  అర్థం  నాలో ఎవరు నీవు.....?
                         
                                        -నందు