Monday, November 28, 2011 - , 2 comments

జగమెరిగిన సత్యం

ప్రేమ గురించి నేనెప్పుడు రాయటం మొదలెట్టిన  అది రెండు మనసుల మద్య జరిగే  మదురమైన  చర్యగా భావించేవాడ్ని కాని ఈ ప్రేమ పుట్టటానికి ఎంత బలమైన కారణం ఉంటుందో విడిపోవటానికి అంతే బలీయమైన కారణం ఉంటుందని ఈ మద్య నేను ఊహించని నిజం....  
Tuesday, November 22, 2011 - , 2 comments

ఓ ప్రేమ...ఏముంది నీలో ?



ప్రేమ... ప్రేమ... ప్రేమ...
అసలు ఎవరు నీవు ?
ఏముంది నీలో ?
నీవేమైన రూపానివా మరి కనిపించవెందుకో ?
మరి ఎందుకు ఈ భూప్రపంచమంతా  నీ చుట్టే తిరుగుతుంది ?

నీవేమైన బందానివా, అనుబందానివా ?
ప్రతి రోజు నీ నా స్మరణే చేస్తుంటాము ఎందుకని ?
నీ ప్రేమలో ఐన్ స్టీన్ కి   అందని శక్తి  ఉందా ?
నీలో గెలీలియో గాలలకి కూడా అందని గాడత  ఉందా ?
 అణువులు ,పరమాణువుల సమ్మేళనం లో 
కంటికి కూడా కనిపించని కణాల మిళితంలో  
అన్ని రకాల భావనలను,
మనసుని కూడా మనుసులో ఇముడ్చుకున్న 
ఆదునిక యుగపు మరయంత్రానివా ?
మరి ఏముంది నీలో ?
 ఎందుకింత ఆరాటం  ?

p.s:
ప్రేమ సమాదానం: నాలో అంతులేని,అంతంలేని ప్రేముంది కాబట్టే దాన్ని అందుకోటానికి  మీ ఆరాటం 

                                                 -నందు 

Thursday, October 27, 2011 - , 5 comments

నిజమేమో...

రెండు మనసుల  మద్య మనస్పర్ధలు రావటానికి,
 రెండు  దేశాల మద్య  విబేధాలు రావటానికి 
పెద్ద పెద్ద గొడవలు, చిన్న చిన్న యుద్దాలు జరగనక్కర్లేదేమో...
వారి మద్య ఏకాభిప్రాయం కుదరకపోయినా చాలేమో....

                                                -నందు 

                                         
Friday, October 14, 2011 - 0 comments

ప్రేమ పుట్టుక


మనం ఎవ్వరినైన ప్రేమించాలని నిర్ణహించుకుంటే  ప్రేమ పుట్టదు... 

ప్రేమంటే ఎవ్వరినో మనసులో ఊహించుకుని ప్రేమించటం కాదు...
అలాగని ఎదుటి వారు  మనల్ని  మనం  ప్రేమిస్తున్నారని మనమ ప్రేమించటం కాదు..
ప్రేమంటే మనకు తెలియకుండానే మనం తన ధ్యానంలో లీనం అవ్వటం...
మనకు తెలియకుండానే  మనలో మార్పు 
మన  హృదయాంతరాళం లో   ఏదో అలజడి.... 
మనసుకు మాత్రమే అర్థం అయ్యి అర్థం కాని  స్పందనలు......
మాటన్నది మార్చి పోయి కళ్ళతోనే కోటి భావాలు ప్రకటించే కొత్త రకపు భాష  మొదలవుతుంది...
 అదే ప్రేమంటే....
ఆకలన్నది మార్చిపోయి నీకోసం ఆరాటపడుతుంది. 
నీ నుండి నీ నడకను వేరు చేసి తను వెళ్ళే దారినే వెంబడిస్తుంది...
ప్రేమంటే తన గురించి పూర్తిగా మర్చిపోయి తనలో ఇక్యం అయి నీకోసం ఆరాటపడేది 
 అనుక్షణం నీగురించే ఆలోచించేది.... 
ఇవే ప్రేమ పుట్టుకకి ఆనవాళ్ళు...
చివరికి తను తనిపోయిన తన మది నిండా బ్రతికున్నవి  నీ గురించిన ఆలోచనలే.... నందు
Sunday, September 25, 2011 - , 8 comments

తొలి చూపులో నిజమైన ప్రేమ...




మనం చాలా సిమాలలో చూసి ఉంటాం కదా హీరోగాని  హీరొయిన్ గాని
 ఎవరో ఒకరు చూసినప్పుడు వారు వారిలో ఒక రకమైన ఫీలింగ్....
అదే మన చాలా సార్లు విని ఉంటాం "లవ్ ఎట్ ఫస్ట్ సైట్" అని ....
నిజంగా అలా తొలి చూపులో నిజమైన ప్రేమ పుడుతుందా ?
 ఒక వేళ పుట్టిన ఆ ప్రేమ నిజమైనదేనా ?
తొలి చూపులో నిజమైన ప్రేమంటే
మనకు తెలియకుండానే మనలో ఏదో ప్రకంపన...
మన హృదయ స్పందనలలోనే కాదు మన దేహం లో కూడా...
అలా  మొదలైన ఆ మార్పు తను కనిపించిన ప్రతి సారి కలిగితే....
అలాంటి ఆ తోలిచుపు ప్రేమ జీవితాంతం ఉంటే నిజంగా ఎంత బావుంటుందో కదా...
 అలాంటి ప్రేమను పొందిన వారు ఎంత గొప్ప అదృష్టవంతులో....
మీలో ఎవరైనా ఉన్నారా మరి ?


                                                              -నందు.
Tuesday, September 13, 2011 - , 6 comments

మన స్నేహం








ఎన్ని జన్మల బంధమో మన పరిచయం...
ఎలా మొదలైందో ఆ క్షణం...
ఒకరికొకరు తెలియని మనం మన తొలినాళ్ళలో మాట్లాడుకోవాలనే  ఆశకాని
 పరిచయాలు పెంచుకోవాలనే  ఆత్రుత కాని  లేకుండేవి కదా...
ఎవరికీ వారే యమునా తీరే అన్నట్లుగా నీ దారి నీది, నాదారి నాదిలా ఉండేది..
వహ్ !
క్రమంగా ఎంత మార్పు...
చూడగానే చిరునవ్వులు
హాయ్ అంటూ ఆహాకారాలు 
గంటల కొద్ది గ్రూప్ మీటింగులు
ఏ సందర్బము లేకుండానే పార్టీలు
క్లాసురూం  క్యాంటీన్ క్యాంపస్ అంత మన ప్రపంచమే కదా...
టిఫిన్ బాక్స్  లనే  కాదు, కష్టాలను కూడా పంచుకుంటిమి... .
గెలిచినప్పుడే కాదు గొడవలలో కూడా వీడిపోకపోతిమి...
తోడు నీడగా కంటికి  కునుకు లేకుండా ఎన్నో రాత్రులను ముచ్చట్లతో మున్చేస్తిమి...
సరదాలు పెరిగిన మన సాన్నియిత్యంలోఅల్లరితనంతో  పాటు
చేరవలసిన గమ్యాలను ఆచరించాల్సిన మార్గాలను కూడా నిర్దేశించుకుంటిమి,      
ఇవన్నీ ఇప్పటికి నా మది నిండా పదిలమే...
మారుతున్న కాలానికి తోడు పెరుగుతున్న బాద్యతల నడుమ 
సతమతమవుతున్న మనకి మన స్నేహమొక్కటే ఆలంబన...
 మనం ఎంత ఎదిగిన మనమెప్పటికి అలనాటి  మిత్రులమే....
నేస్తం ఇలాగే ఎప్పటికి నిలవాలి మన స్నేహం కలకాలం..... 
                                                               -నందు.

 
                                      
Saturday, September 10, 2011 - , 4 comments

ఈ స్నేహం గొప్పది

స్నేహం దేవుడిచ్చిన గొప్ప వరాలలో ఒకటి...
ఎందుకంటే మన అమ్మ నాన్నలను ఆ దేవుడే నిర్ణహిస్తాడు 
 కాని మనకు మాత్రం మన  స్నేహితులను ఎంచుకునే అవకాశం కల్పిస్తాడు...
మనం ఎవరితోనైనా  స్నేహం చేసేటప్పుడు మనమేమి ఆశించం... 
అలాగని భవిష్యత్తుని అంచనా వేసి కూడా స్నేహం చేయము 
అప్పుడు ఆ సమయాన మన మనసులో కలిగే స్పందనల ద్వారా
మనకు  తెలియకుండానే వారి మీద మనకు ఒక రకమైన ఇష్టం ఏర్పడుతుంది
అక్కడి నుండి మొదలైన ఆ మజిలి 
మనల్ని ప్రపంచం వెలివేసినా  మన నేస్తం మనతో పాటే ఉండే అంత బలంగా పాతుకుపోతుంది.......
ఎల్లప్పుడూ మన మంచిని కోరుకుంటుంది
కష్టాలోచ్చిన కడదాక తోడుండేది...
తన కడుపు మాడ్చిన మన కడుపు నింపేది...
మనం గెలిస్తే ఎక్కువగా సంతోషించేది..
అన్నింటికీ నేనున్నానంటూ  ఎదురు నిలుస్తుంది...
అవసరమైతే ప్రాణ త్యాగాలకు కూడా వెనకడుగు వేయని నైజం ఈ స్నేహానిది...
అలాంటి గొప్పదనం గల ఈ బంధం... 
నీతో స్నేహం నాకేం లాభం అనే విధంగా మారుతున్న ఈ సమాజంలో 
కులమత భేదాలకతీతంగా  పేద ధనిక అనే దాపరికాలు లేకుండా 
పురాతనకాలంలో శ్రీ కృష్ణుడు కుచేలుడు
రాజుల కాలంలో అక్బరు బీర్బలు లాంటి వారి గొప్ప స్నేహాలు మనకి ఆదర్శం కావాలి 
నేస్తమా నీ మిత్రుల నుండి ఏదో ఆశించాలనే  వంకతో 
స్నేహం అనే పేరుతో  నమ్మకాన్ని నయవంచన చేయకు 
స్నేహనికున్న విలువను  పాడు చేయకు....

నేస్తం స్నేహం  గొప్పది...
                                                 -నందు.




Tuesday, September 06, 2011 - , 3 comments

నా గురువులు పార్ట్-1



నా గురువులను గురించి చాలా గొప్పగా రాయాలని ఉంది. కాదు, కాదు వారి గొప్పదనాన్ని గూర్చి రాయాలని ఉంది...
వారిని  గురించి రాయాలని నా మది కలవరపెడుతున్న వేళ, 
ఎలా మొదలెట్టాలో తెలియక నా మనసు సతమతమవుతుంది.
 నా మనసు అంతర్లీనంలో వారిని గూర్చి దాక్కొని ఉన్న భావాలను ఒక్క సారిగా మూట కట్టి బయటి ప్రపంచానికి పరిచయం చేయాలని ఉంది...
నా దృష్టిలో గురువంటే ఒక చదువు మాత్రమె చెప్పేవారు కాదు నైతిక విలువలను కూడా నేర్పగలగాలి...
గురువంటే మనకు చదువు చెప్పే వారే కాదు 
మనకు నాలుగు మంచి మాటలు చెప్పి మనం సక్రమ దారిలో నడవటానికి కారణం అయినా ఏ వ్యక్తి అయిన ఉండవచ్చు 
అమ్మ నాన్న  ఇలా మన జాబితాలో చాలా మందే ఉంటారు కాదు.....
మరి నాకెందుకో నా జీవితం కుటుంబసభ్యుల  కంటే నా గురువుల ప్రోత్సాహమే ఎక్కువగా ఉండింది(ఇంకా ఇప్పటికి కూడాను)...
దానికి కారణాలు నా కుటుంబ పరిస్థితులు కావొచ్చు, లేక మరేదయినా కారణం ఉండవచ్చు 
కాని నా జీవితం లో మాత్రం కొద్ది మంది గొప్ప గురువులను పొందాను అని  చెప్పుకోవటానికి ఇప్పటికి ఎప్పటికి గర్వపడతాను..
అంటే నా అబిప్రాయం లో మిగతావారు గొప్ప వారు కాదు అని నా ఉద్ద్యేశం కాదు కాని 
నాకెందుకో  వారితో అబిప్రాయాలు కలవకపోవచ్చు, తప్పు మాత్రం వారిది కాదు సుమా...!  
గురువంటే చదువు చెప్పటం ఒక్కటే కాదు అని నేను నా స్కూల్ రోజులనుండి జరిగిన పరిణామాల నుండి గ్రయించాను... 
నిజంగా వారికెంత ఓపిక ఉంటుందో మన గురించి ప్రత్యేక శ్రద్ధ  తీసుకోవటానికి మన బాగోగులు పట్టించుకోవటానికి....
ఒక పుస్తకం గొప్పగా ఉండాలంటే అందులోని ప్రతి వాక్యం అద్బుతంగా ఉండాల్సిన అవసరం లేదు, అందుకో కొన్ని భావున్న చాలు
అలాగే నా గురువులు గొప్పవారు అని చెప్పుకోవటానికి వారు అన్నిట్లోనూ గొప్ప వారు కాకపోవచ్చు కాని గొప్ప మనసున్న మనుషులు...
మనమేమి సాదించము వారి నుండి కాని వారు చూపే మార్గాల ద్వారా సాదించే లక్షణాలను పొందుతాము...
ఇప్పటికి నేనేమి సాదించకపోవచ్చు కాని సాధించటానికి అవసరమైన మార్గాన్ని శక్తిని మీ నుండే పొందాను....

కనీసం నేనీస్థితిలో ఉండటానికి కారణం వారేనని  నేను ప్రత్యేకంగా చెప్పలేను ఎందుకంటే ముమ్మాటికి ఇది వారి చలవే... 
Monday, September 05, 2011 - , 4 comments

గురువులకి...


ఓ గురువులారా మీకు శతకోటి వందనం.....
ఏమిచ్చి తీర్చుకోగలం మీ ఋణం...
మాలోని శక్తిని వెలికి తీసిన ఆధునిక  ఐన్ స్టీన్ లు     
మా  చర్య ప్రతి చర్యలను గుర్తించే నూతన యుగపు న్యుటన్లు మీరు
మాకర్థం కాని సమస్యల చిక్కుముడులను విడదీసిన అపర చాణక్యులు 
మేము అల్లరి చేస్తే మందలించే మీరే 
మేము గెలిస్తే (విజయం) సాధిస్తే సంతోషించే  వారిలో ముందుండే కూడా అనే నిజాన్ని ఎలా మరువగలం..
మేం బాధల్లో ఉంటే దైర్యాన్ని నింపిన దేవదూతలు మీరు
మా కష్టాలను పంచుకున్న కరుణామయులు  మీరు...
మీ పిల్లలలాగే మమ్మల్ని ఆదరించిన ప్రేమమూర్తులు  మీరు...
మా భవిష్యత్తును కళ్ళముందు చూపిన కంప్యూటర్ యుగపు కాలజ్ఞానులు  మీరు...
మీ మాటలతో మాయ చేసి మీ వాక్చాతుర్యంతో మమ్మల్ని మంచి వైపుకు మార్చేసారు..
మేము బ్రతుకుతున్న ఈ జీవితం మీరు పెట్టిన ప్రసాదమే
మీరు లేని మా జీవితం శూన్యమే ఏనాటికి...
నిజంగా ఈ చలవంత మీదే ముమ్మాటికి... 

                               గురువులందరికీ నా ఈ చిన్ని  కవిత అంకితం          
                


నా గురువులను గురించి త్వరలో రాస్తాను...

                                                                                -నందు..




Friday, August 26, 2011 - , 3 comments

వీడిపోతే విలువ తెలుస్తుందా ?










మనకి ఇలాంటి సందేహం చాలా సార్లు కలిగి ఉంటుంది కదా
 కనీసం ఒక సారయిన  మనం మనసులో  అనుకుని ఉంటాం కదా...
ఒక్కోసారి ఏ కారణం లేకుండానే అ ప్రయత్నంగా మన కంటి నుండి కన్నిటీ  ధారా పడుతూనే ఉంది. 
తన సాహచర్యం లేకుండా ఈ జీవితాన్ని గడుపుతున్నందుకు...
ఇంకోసారి తన సాన్నిహిత్యంలో గడిపిన మధుర క్షణాలు  గుర్తుకు వచ్చినపుడు ఆనందభాష్పాల రూపంలో....
ఇలాంటి అనుభవాలు అనుభూతులు మనదగ్గేరెన్నో ఉండి ఉంటాయి కదా....
తన ఒడిలో కన్న బిడ్డను నిద్రపుచ్చే ఒక తల్లి  భూదేవిఒడిలో  నిదరోయినవేళ,
విద్యాబుద్దులు నేర్పిన గురువు చివరిసారిగా తన వీడ్కోలు సభలో ఉద్వేగంగా మాట్లాడుతున్న వేళ...
మనకన్ని తానే అయి  మననుండి ఏమి ఆశించకుండా ఆకస్మికంగా కన్ను మూసినా ఒక నేస్తాన్ని కడ సారి చూసిన వేళ....
జీవితాంతం తోడు ఉంటుందనుకున్న  ప్రేమ బంధం  కాలం వేసిన కాటుకి కనుమరుగైన వేళ....
ఇలాంటి జ్ఞాపకాలు మనదగ్గేరెన్నో...
వారెవరో తెలియకుండా మన పరిచయం మొదలవ్తుంది ఒక జ్ఞాపకాన్ని మాత్రం మిగులుస్తుంది..
వీడిపోతే వారి విలువ తెలుస్తుందని కాదు 
ఎందుకంటే మనకేందుకో మనం వారిని వీడిపోతామని వారికి దూరంగా ఉంటామనే  ఆలోచనే రాదు...

వీటన్నింటికి ఒకే ఒక కారణం 

అదే ప్రతి మనిషికి వీడ్కోలు ఒక భాగమేనని...
కాని మనం దీనికి ఒప్పుకోము  కాదా...




                                                 -నందు








Subscribe to: Posts (Atom)