నేను-నా ఫీలింగ్స్...!!!

రెండు మనసుల  మద్య మనస్పర్ధలు రావటానికి,

 రెండు  దేశాల మద్య  విబేధాలు రావటానికి 

పెద్ద పెద్ద గొడవలు, చిన్న చిన్న యుద్దాలు జరగనక్కర్లేదేమో...

వారి మద్య ఏకాభిప్రాయం కుదరకపోయినా చాలేమో....

                                                -నందు 

                                         

ఎలా మొదలైందో ఆ క్షణం...

ఒకరికొకరు తెలియని మనం మన తొలినాళ్ళలో మాట్లాడుకోవాలనే  ఆశకాని

 పరిచయాలు పెంచుకోవాలనే  ఆత్రుత కాని  లేకుండేవి కదా...

ఎవరికీ వారే యమునా తీరే అన్నట్లుగా నీ దారి నీది, నాదారి నాదిలా ఉండేది..

వహ్ !

క్రమంగా ఎంత మార్పు...

చూడగానే చిరునవ్వులు

హాయ్ అంటూ ఆహాకారాలు 

గంటల కొద్ది గ్రూప్ మీటింగులు

ఏ సందర్బము లేకుండానే పార్టీలు

క్లాసురూం  క్యాంటీన్ క్యాంపస్ అంత మన ప్రపంచమే కదా...

టిఫిన్ బాక్స్  లనే  కాదు, కష్టాలను కూడా పంచుకుంటిమి... .

గెలిచినప్పుడే కాదు గొడవలలో కూడా వీడిపోకపోతిమి...

తోడు నీడగా కంటికి  కునుకు లేకుండా ఎన్నో రాత్రులను ముచ్చట్లతో మున్చేస్తిమి...

సరదాలు పెరిగిన మన సాన్నియిత్యంలోఅల్లరితనంతో  పాటు

చేరవలసిన గమ్యాలను ఆచరించాల్సిన మార్గాలను కూడా నిర్దేశించుకుంటిమి,      

ఇవన్నీ ఇప్పటికి నా మది నిండా పదిలమే...

మారుతున్న కాలానికి తోడు పెరుగుతున్న బాద్యతల నడుమ 

సతమతమవుతున్న మనకి మన స్నేహమొక్కటే ఆలంబన...

 మనం ఎంత ఎదిగిన మనమెప్పటికి అలనాటి  మిత్రులమే....

 
                                      

ఎందుకంటే మన అమ్మ నాన్నలను ఆ దేవుడే నిర్ణహిస్తాడు 

 కాని మనకు మాత్రం మన  స్నేహితులను ఎంచుకునే అవకాశం కల్పిస్తాడు...

మనం ఎవరితోనైనా  స్నేహం చేసేటప్పుడు మనమేమి ఆశించం... 

అలాగని భవిష్యత్తుని అంచనా వేసి కూడా స్నేహం చేయము 

అప్పుడు ఆ సమయాన మన మనసులో కలిగే స్పందనల ద్వారా
మనకు  తెలియకుండానే వారి మీద మనకు ఒక రకమైన ఇష్టం ఏర్పడుతుంది

అక్కడి నుండి మొదలైన ఆ మజిలి 

మనల్ని ప్రపంచం వెలివేసినా  మన నేస్తం మనతో పాటే ఉండే అంత బలంగా పాతుకుపోతుంది.......