Tuesday, July 12, 2011 - , 0 comments

ఓ భార్గవి....!








నిన్ను చూస్తుంటే నా మీద నాకే అసహ్యం, 
ఎన్నాళ్ళయిందో   నీలా నేను నవ్వుకుని ... ..
ఎలాంటి కల్మషం లేని నీ నవ్వు చూసి నాకు  అసూయ పుడుతూనే ఉంది...
పాదరసంలా నువ్వు కదులుతుంటే, ఇంత ఎనర్జీ ఎక్కడినుంచి వస్తుందో  అర్థమే అవలేదు నాకు...
నువ్వెంత అల్లరి చేసిన కోపమే రాలేదెందుకో....
మళ్లీ ఒక్కసారి  నన్ను నీలో చూసినట్లుంది ...
పెద్ద వాళ్లమయ్యం మాకు బయటి ప్రపంచం తెలుసనుకుంటాం కాని నీ నవ్వుల ప్రపంచం ముందు అవన్నీ దేనికి పనికి రావేమో...,
 ఎలాంటి ఒత్తిడిలు లేని నీ లాంటి నవ్వు చూసి నిజంగా ఎన్నాళ్ళయిందో......

మేము ఎన్ని  సార్లు నవ్వుకున్న ఆ నవ్వుల వెనకాల ఎన్నో భాధలు ఏవో  గాధలు...
  నీ అల్లరి ప్రపంచం ముందు ఈ  ఆధునిక ప్రపంచం, నీ నవ్వుల ప్రపంచం ఈ నవీన ప్రపంచం ముందు అన్ని బలాదూర్...
నిన్ను చూసాకే మల్లి నా చిన్నతనం గుర్తొచ్చింది
కాదు కాదు మళ్లీ నాకు చిన్న పిల్లాడినైపోవాలనిపిస్తుంది...
నిజంగా ఆ చిన్నతనం ఎప్పటికి అలాగే ఉంటే ఎంత  భావుండునో...
                                                         -నందు. 



0 comments: